Selama berabad-abad, orang telah cuba menerangkan proses kehidupan dan mengurangkan pemahaman hidup kepada pola tertentu. Dalam falsafah, percubaan-percubaan ini menghasilkan pembentukan undang-undang dialektik, dibezakan oleh kesamaan, kesabaran dan universalitas mereka.

Apakah undang-undang dialektik?

Dalam pemahaman ahli falsafah, undang-undang adalah sambungan yang stabil dan ciri hubungan antara fenomena dan proses. Undang-undang dialektik mempunyai ciri-ciri utama seperti:

1. Objektiviti. Undang-undang dialektik tidak bergantung pada keinginan dan tindakan manusia.
2. Materialiti. Undang-undang menandakan intipati sesuatu objek atau fenomena.
3. Kebolehulangan. Undang-undang hanya menunjukkan fenomena dan sambungan yang diulangi secara sistematik.
4. Kesejagatan. Undang-undang dialektik dalam falsafah menunjuk kepada hubungan biasa ciri-ciri semua kes jenis tertentu.
5. Keterlaluan. Undang-undang menggambarkan kawasan realiti yang berbeza: masyarakat, alam, berfikir.

Siapa yang menemui undang-undang dialektik?

Perkembangan pertama dalam bidang dialektik bermula pada zaman negara purba: China, India dan Greece. Dialektik kuno tidak berstruktur dan tepat, tetapi dengan sendirinya permulaan pemahaman moden terhadap undang-undang kewujudan alam semesta. Zenon Elea, Plato, Heraclitus dan Aristotle adalah percubaan pertama untuk merumuskan undang-undang dialektik.

Sumbangan utama kepada pembentukan pemikiran dialektik dibuat oleh ahli falsafah Jerman. Komponen penting dari karya-karya penulis Jerman, termasuk tiga undang-undang dialektik Hegel dan teori pengetahuan Kant, adalah doktrin-doktrin Kristian. Falsafah masa itu bergantung kepada pemahaman zaman pertengahan dunia dan menganggap realiti di sekitarnya sebagai objek pengetahuan dan aktiviti.

3 undang-undang dialektik

Perkembangan setiap orang dan seluruh masyarakat tertakluk kepada peraturan tertentu, yang digambarkan dalam undang-undang dialektik, universal dan tanpa batasan. Mereka boleh digunakan berkaitan dengan mana-mana masyarakat, fenomena, masa bersejarah, jenis aktiviti. Tiga undang-undang dialektik mencerminkan parameter pembangunan dan menunjukkan bagaimana pergerakan selanjutnya dalam arah yang dipilih akan diteruskan.

Terdapat undang-undang dialektik sedemikian:

1. Undang-undang perpaduan dan perjuangan bertentangan. Di tengah-tengah pembangunan mungkin terletak pada permulaan yang bertentangan, perjuangan yang membawa kepada pembangunan tenaga dan merupakan rangsangan untuk pergerakan.
2. Undang-undang peralihan perubahan kuantitatif kepada orang-orang kualitatif. Perubahan kuantiti boleh membawa kepada kemunculan ciri-ciri kualiti baru.
3. Undang-undang penolakan penolakan. Undang-undang ini menerangkan mengapa perkembangannya berakar, tidak mendatar.

Undang-undang perpaduan dan perjuangan bertentangan

Undang-undang dialektik pertama menegaskan bahawa segala-galanya di dunia bergerak melalui dua prinsip yang bertentangan, yang dalam hubungan antagonistik antara satu sama lain. Permulaan ini, walaupun mereka menentang, mempunyai sifat yang sama. Sebagai contoh: siang dan malam, sejuk dan panas, kegelapan dan cahaya. Perpaduan dan perjuangan bertentangan adalah komponen penting dalam pergerakan ke depan. Terima kasih kepadanya, dunia di sekeliling kita menerima tenaga untuk kewujudan dan aktiviti.

Perjuangan pasukan antagonistik boleh berbeza. Kadang-kadang ia memberi manfaat kepada kedua-dua pihak dan kemudian memperoleh bentuk kerjasama. Pada masa yang sama, satu pihak sentiasa dapat kehilangan. Dalam kes lain, pasukan lawan dapat bertarung sehingga salah satu dari mereka sepenuhnya hancur. Terdapat jenis interaksi lain yang bertentangan, tetapi hasilnya selalu sama: pembangunan tenaga untuk pembangunan dunia sekeliling.

Undang-undang dialektik – kuantiti berlaku

Undang-undang kedua dialektik menekankan ciri kualitatif dan kuantitatif. Dia mengatakan bahawa semua perubahan berlaku pada tahap pengumpulan ciri-ciri kuantitatif tertentu. Pengumpulan kuantitatif yang tidak dapat dilihat menghasilkan perubahan kualitatif yang tajam yang membawa kepada tahap pembangunan yang baru. Perubahan kualitatif dan kuantitatif boleh diulang beberapa kali, tetapi pada titik tertentu mereka melampaui sempadan fenomena atau proses yang sedia ada dan menyebabkan perubahan dalam sistem koordinat itu sendiri.

Undang-undang penolakan penolakan

Undang-undang penolakan penolakan dalam falsafah adalah berdasarkan pada kerangka waktu. Segala-galanya di dunia wujud hanya sehingga ia baru. Perkara-perkara, objek dan fenomena yang sudah usang diganti oleh yang baru, yang membawa kepada pembangunan dan kemajuan. Dari masa ke masa, trend baru juga menjadi usang dan digantikan oleh yang lebih moden. Ini memastikan kemajuan dan peningkatan berterusan. Dalam kes ini, pembangunan dipastikan oleh kesinambungan dan meluas.

4 undang-undang dialektik

Undang-undang dasar dialektik adalah universal dan bertujuan untuk menerangkan perkembangan alam dan pembentukan sosio-ekonomi. Tiga undang-undang dialektik digubal oleh ahli falsafah pada Zaman Pertengahan dan membantu memahami sifat pergerakan dan pembangunan. Beberapa ahli falsafah dan ahli sosiologi pada zaman kita percaya bahawa prinsip dan undang-undang dialektik yang ada tidak sepenuhnya menggambarkan gambaran pembangunan. Walaupun undang-undang baru sedang maju, kebanyakan ahli falsafah percaya bahawa peraturan keempat bukan undang-undang dialektik, kerana ia berpotongan dengan tiga undang-undang yang ada.

Undang-undang dialektik termasuk undang-undang yang berikut:

1. Undang-undang hubungan antara perubahan kuantitatif, jinak dan malignan.
2. Undang-undang transformasi kualiti menjadi sebaliknya.
3. Undang-undang persamaan ilahi.

Undang-undang dialektik adalah contoh

Undang-undang dialektik adalah universal dan boleh digunakan untuk pelbagai bidang. Marilah kita mengutip contoh-contoh tiga undang-undang dialektik dari sfera kehidupan dan alam yang berbeza:

1. Undang-undang perpaduan dan perjuangan bertentangan. Contoh yang menarik ialah pertandingan sukan di mana pasukan cuba mencapai hasil yang tinggi, tetapi pesaing.
2. Undang-undang peralihan perubahan kuantitatif kepada orang-orang kualitatif. Sebilangan besar contoh yang mengesahkan undang-undang ini boleh didapati dalam bidang ekonomi dan politik. Perubahan kecil dalam struktur politik negara akhirnya boleh membawa kepada perubahan dalam tatanan sosial.
3. Undang-undang penolakan penolakan. Perubahan generasi adalah contoh yang tepat dan mudah difahami dari undang-undang ini. Setiap generasi seterusnya berusaha untuk menjadi lebih progresif, dan proses ini tidak pernah berhenti.